Czy każdy bernardyn pochodzi z klasztoru?

Czy bernardyn jest rasą popularną? 

W Polsce uznawana jest za rzadką.

Czy jest rasą rozpoznawalną i znaną? 

To zmierzyć jest o wiele trudniej, lecz na pewno każdy zapytany o film Beethoven, od razu skojarzy niebagatelnej wielkości psisko, które jednak wzbudzało zachwyt i czułość zamiast strachu. Zabawką, którą większość z dzieci miała, wśród stadek maskotek, był brązowo-biały piesek z beczułką na szyi. Czy zdawałeś/łaś sobie sprawę z tego, że był to pluszowy odpowiednik psa świętego Bernarda?

Pies świętego Bernarda

Bernardyny są narodową rasą Szwajcarii. Należą do psów molosowatych, w typie górskim, są znane od (co najmniej) XVII wieku. Obecnie bernardyny są nieczęsto spotykanymi, ale dobrze znanymi psami do towarzystwa, stróżującymi i gospodarskimi. Przedstawiciele tej rasy należą do największych i najcięższych psów. Jakie były początki tej rasy a przede wszystkim tej nazwy?

Prawdopodobnie Rzymianie przyprowadzili ze sobą do Alp agresywne mastify. Krzyżowały one się tam z rodzimymi rasami i w ten sposób utworzyły się dwie grupy psów, lżejsze (od, których pochodzi większość teraźniejszych psów pasterskich) i cięższe, od których pochodzi między innymi bernardyn.

Barry, pies świętego Bernarda czy pies z Wielkiej Przełęczy?

Nazwa rasy została utworzona od klasztoru kanoników na Wielkiej przełęczy św. Bernarda.

Został on założony około 1050 r. przez św. Bernarda z Menthon. Z dawnych kronik wiadomo, że mnisi wyhodowali te psy w wieku XVII, by pełniły funkcję psów pociągowych i stróżujących.

Później odkryli, że pies ten, idealnie sprawdzi się w pomocy przy wyszukiwaniu i ratowaniu pielgrzymów, zaginionych w górskich śnieżycach. Sylwetki bernardynów przedstawiano na obrazach począwszy od roku 1695, a z roku 1707 pochodzą zapiski klasztorne na ich temat.

Legendy głoszą, że bernardyny ratowały same, zasypanych lawiną turystów.

W beczułkach na szyji, miały nosić trunek dla rozgrzania zmarźniętych ludzi.

Nie można ich nazwać francuskimi pieskami..

Znaną historią jest ta, o bohaterstwie bernardyna imieniem Barry. Ratował on ludzi na przełęczy św. Bernarda, legenda głosi, że uratował on 40 osób i zginął by uratować 41. Pomnik tego psa znajduje się w Cimetière des Chiens.

Nazwa niemiecka: St. Bernhardshund, Bernhardiner,

angielska:  St. Bernard, 

A.M.

Czemu mops się nudzi?

Dlaczego mówimy, że nudzimy się jak mops? I czy ten pies może się nudzić? W sumie takie ciągłe spanie i bawienie się może być nudne, ale chyba nie oto chodzi. Przecież każdy pies zachowuje się podobnie , a mimo to nie mówimy, że się nudzimy jak dalmatyńczyk lub owczarek niemiecki.

Rasa pochodzi z Chin. Mopsy były psami cesarskimi, za ich hodowlę poza pałacem groziła kara śmierci. W Europie znalazły się w XV wieku za sprawą Hiszpanów i Portugalczyków. Na Satrym Kontynencie ich miłośnikami stali się również władcy i ludzie zamożni.

W XVII wieku jedno z towarzystw należących do loży masońskich założyło zakon na ziemiach niemieckich, którego symbolem stał się mops. Pies ten był postrzegany przez członków tego stowarzyszenia jako uosobienie zaufania i wierności. W 1745 roku oficjalnie powstał w Norymberdze Zakon Mopsów, do którego najczęściej należeli ewangeliccy szlachcice.

Myśląc o mopsach i bogaczach chyba każdemu na myśl przychodzi Percy z disneyowskiej animacji Pocahontas.Piesek ten brał kąpiele bąbelkowe, zajadła wiśnie i noszono go na mięciutkiej podusi. Krótko mówiąc miał pieskie życie i na pewno się nie nudził.

Czemu w takim razie mopsy mają się nudzić? Upodobaliśmy sobie właśnie mopsa na wzór i uosobienie lenistwa za sprawą charakterystycznego wyglądu jego pyska. Słowo mops pochodzi od niderlandzkiego czasownika mopperen oznaczającego "mruczeć", "brzęczeć", "chrapać".

Czasownik sich mopsen w języku niemieckim i mope w angielskim oznacza nudzić się, co doskonale współgra z ponurym wyrazem pyska mopsa. Mopperen pochodzi od staroniemieckiego mup oznaczającego wykrzywiać twarz i robić miny. W niemieckim istniało także słowo muff oznaczające tyle co krzywić usta. W staroangielskim mops to stroić miny.

Język rosyjski, niemiecki, słowacki i szwedzki przyjęły tę samą nazwę dla tej rasy.

Zatem, mops tylko wygląda jakby się nudził. Na pewno każdy z tych upodobanych sobie przez bogaczy psów ma ciekawe życie, w którym nie ma miejsca na nudę.
K.K.